به منظور مرمت و بازسازی المان‌های بتنی فرسوده در سازه و یا افزایش میزان باربری المان‌ها و معایب ایجاد شده در سازه به علت اشتباهات طراحی و اجرا می‌توان از سیستم FRP استفاده نمود. در برخی از موارد با تغییر کاربری ساختمان چون سازه برای شرایط جدید طراحی نشده لذا یکی از روش‌های افزایش ظرفیت‌های باروری استفاده از سیستم FRP می‌باشد. در این صورت مشاور می‌باید ارزیابی درست انجام دهد که آیا سیستم مقاوم سازی FRP انتخاب درستی هست یا خیر؟
قبل از انتخاب سیستم FRP می‌بایست وضع موجود سازه مورد ارزیابی قرار گیرد از جمله میزان ظرفیت باربری، شناسایی نقایص و علل آن و همچنین شرایط سطوح بتنی المان‌ها، مقاومت کشش بتن در سطح مورد نظر المان‌هایی که می‌باید روی سطح آنها FRP نصب شود باید آزمایش کشش سطحی بتن کنترل شود.
– ابعاد موجود المان‌های ساده
– موقعیت، اندازه و عوامل ایجاد ترک یا خرد شدگی
– موقعیت و میزان خوردگی فولاد
– نوع، تعداد، سایز و موقعیت آرماتورهای موجود
– مقاومت فشاری در جای بتن
– سلامت سطحی بتن مخصوصاً برای سطوحی که سیستم FRP به بتن چسبانده می‌شود.
لازم است مشاور مصالح مختلف سیستم FRP را مورد ارزیابی دقیق قرار دهد و از سیستم FRP مناسب و ارائه راهکار و نوع مصالح پوشش‌های محافظت کننده به منظور کاربری مناسب اطمینان حاصل نماید.
افزایش ظرفیت باربری اعضای تقویت شده با FRP می‌بایست محدود شود. به این صورت که کاهش یا از رفتن سیستم FRP نباید باعث گسیختگی عضو تحتانی بارهای نقلی شود.
اصولاً مصالح پلیمری مقاومت پایینی در برابر حرارت دارند به همین منظور در طراحی در برابر آتش از مقاومت سیستم FRP صرفنظر می‌شود. اعضای سازه بدون در نظر گرفتن سیستم FRP باید مقاومت کافی در مقابل آتش سوزی داشته باشند. ایمنی سازه تقویت شده با FRP در برابر آتش‌سوزی می‌بایستی موارد مورد ارزیابی قرار بگیرد و نرخ گسترش شعله و دود باید مطابق الزامات ASTM-E84 محاسبه شود.
به منظور ایجاد ایمنی در مقابل آتش برای اعضای تقویت شده با FRP از رزین‌های مخصوص و یا پوشش‌های ضد حریق مناسب استفاده می‌شود.
